bilmiyorum

ne kadar
uzaklaşmak
kendimden
biraz votka ve içebilmek için biraz bira
olmadı
narkoz gibi damarlarım da soğukluğunu hissetmek isterdim
bilmiyorum neyim
midemi boşuna yakmaktansa ussuz kalmak
gözlerimin önüne inen perde
yarın kahvaltı  yapacağız yat uyu diyen bir anne
nadja nın hayali
kıçımı ısıtıyorum değmeyin bana
sonra dayayacağım uyluğuna
tekrar tekrar üşüyünce
senin sıcak kalçaların
elimi halen buz gibi kıçına atışım
kokun
sade kalp atışım şimdi aynı o andaki gibi gerçekdışı
anımdasın
karanlıkta parlayan yüzün
şimdiyse bir hiç gibi hayalin
sen olmasaydın
o gün olmasaydı
olurmuydu bugünüm bilmiyorum